Ο Απόστολος Φίλιππος

Ο Απόστολος Φίλιππος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Το όνομά του σημαίνει τον φίλο των ίππων και ήταν ή Έλληνας ή εξελληνισμένος Ιουδαίος. Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Ιωάννη «Τη επαύριον ηθέλησεν ο Ιησούς εξελθείν εις την Γαλιλαίαν και ευρίσκει Φίλιππον και λέγει αυτώ ακολούθει μοι» (Ίωάν. α', 44).

Μετά  την Ανάσταση του Ιησού κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία, μαζί με τον Βαρθολομαίο και την αδελφή του Μαριάμνη.

Συνελήφθει από τους Ρωμαίους και βρήκε μαρτυρικό θάνατο κοντά στην αρχαία Ιεράπολη το σημερινό Παμούκαλε  της νοτιοδυτικής Τουρκίας.Οι Ρωμαίοι τον κρέμασαν ανάποδα αλυσοδεμένο από τους αστραγάλους του πάνω σε ένα δένδρο.

Την ώρα που ο Απόστολος Φίλιππος παρέδιδε τη ψυχή του έγινε μεγάλος σεισμός και εξαφανίστηκε ο ρωμαίος ανθύπατος, καταστράφηκε ένας ειδωλολατρικός ναός και χάθηκαν περί τους επτά χιλιάδες.Οι κάτοικοι της Ιεράπολης με θαυματουργικό τρόπο έγιναν χριστιανοί.

Ο Άγιος Βαρθολομαίος(Ναθαναήλ) και  η αδελφή του Φιλίππου Μαριάμνη έθαψαν με τιμές το ιερό λείψανο του αγίου Φιλίππου στην Ιεράπολη κοντά στον τόπο του μαρτυρίου και  τοποθέτησαν επίσκοπο της Ιεράπολης τον Στάχυ, έναν πρώην τυφλό τον οποίο είχε θεραπεύσει ο Άγιος Φίλιππος.

Ο Απόστολος Φίλιππος μαρτύρησε το 80 μ.Χ. σε ηλικία 85 ετών.Αργότερα γύρω από τον τάφο του Αποστόλου δημιουργήθηκε μοναστηριακό συγκρότημα και έγινε ένα μεγάλο προσκύνημα για τους Βυζαντινούς.

To καλοκαίρι του 2011 ο Ιταλός αρχαιολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου Λέτσε του Σαλέντο Φραντσέσκο Ντ'Αντρια έφερε στο φως τον τάφο του Αποστόλου Φιλίππου στα ερείπια ενός βυζαντινού ναού του 5^ου αιώνα σε απόσταση μόλις σαράντα μέτρων από το λόφο του μαρτυρίου.

Στα 1500 το λείψανο του Αγίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη όπου χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός των Αγίων Αποστόλων Φιλίππου και Ιακώβου ενώ η τιμία κάρα του μετά από περιπέτειες μεταφέρθηκε στην Κύπρο και φυλάσεται στην Ιερά Μονή του Σταυρού στο Όμοδος .

Η μνήμη του Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου τιμάται στις 14 Νοεμβρίου.

Ευαγγελία Χ.Λιάπη

Η σύναξη των Αρχαγγέλων

Η εκκλησία μας στις 8 Νοεμβρίου εορτάζει τη σύναξη των  Αρχιστρατηγών Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και ουρανίων ταγμάτων[1]. Εορτάζεται δηλαδή η σύναξη των Αγγέλων υπό την καθοδήγηση του αρχάγγελου Μιχαήλ ως αντίσταση των ουρανίων σωμάτων κατά της αποστασίας του Εωσφόρου.
Η εκκλησιαστική ορθόδοξη παράδοση αγαπάει ιδιαίτερα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.Αμέτρητες οι παρεμβάσεις κι οι ευεργεσίες του στην ανθρωπότητα.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάζεται πάντοτε «λαμπροφορών και απαστράπτων». 
Ο ανώνυμος συναξαριστής απευθυνόμενος στον Αρχιστράτηγο Μιχαήλ θα σημειώσει πως δεν μπορεί να βρει για χάρη του κάποιο άυλο άσμα για να τον ευχαριστήσει: «Εβουλόμην σοι Μιχαήλ άσμα πρέπον, άσαι πρεπόντως,αλλ' άυλον ουκ έχω».Σύμφωνα με τον Πρόκλο Κωνσταντινουπόλεως, Μιχαήλ θα πει «Δύναμις Θεού»  ενώ Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος Θεού». 
Την παραμονή της εορτής των Αρχαγγέλων οι πιστοί προσπαθούν να μην αφήσουν έξω από το σπίτι κάποιο προσωπικό τους αντικείμενο «ίνα μη ιδών αυτά ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ, ενθυμηθεί αυτούς και αναλάβει εκ της ζωής». 
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση  η παρουσία του Αρχιστρατήγου καθώς και τα σημάδια του συνδέονται με δυσοίωνα γεγονότα ενώ η παρουσία του Γαβριήλ ευαγγελίζεται ευχάριστα γεγονότα.

Ευαγγελία Χ.Λιάπη

---

[1] Πρόκειται για τη σύναξη των εννέα ταγμάτων Χερουβίμ, Σεραφίμ ,Θρόνων, Κυριοτήτων, Δυνάμεων, Εξουσιών, Αρχών, Αρχαγγέλων και Αγγέλων.

Άγιος Γεώργιος ο Μεθυστής

Στις 3 Νοεμβρίου η εκκλησία μας εορτάζει την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου στη Λύδδα της Παλαιστίνης όπου για το σκοπό αυτό είχε δημιουργηθεί μεγαλοπρεπής ναός.
Η λαϊκή παράδοση όμως αποκαλεί την εορτή αυτή του Αγίου Γεωργίου, του Μεθυστή.Αποκαλούν τον Άγιο Γεώργιο Μεθυστή γιατί πιστεύεται ότι ο Άγιος την ημέρα αυτή επισκέπτεται  κι ευλογεί το κρασί της νέας εσοδείας.
Όλη νύχτα επισκέπτεται τα σπίτια κι ευλογεί το νέο  κρασί.Στις 3 Νοεμβρίου συνηθίζεται να ανοίγονται τα βαρέλια και να δοκιμάζεται το κρασί της νέας εσοδείας.Οι πιστοί προσεύχονται στον Άγιο Γιώργη τη μέρα αυτή  λέγοντας του:
«-Άγιε μου Γιώργη, μεθυστή
βλόγησε τη σοδειά μου,
φάε και πιες και σίμωσε
και φύλα τα παιδιά μου.
-Μα γω κρασί δεν έπινα.
Εγώ το κοινωνούσα.
Και εδά μεθώ και χαίρομαι
κι’ όλο θα το βλογούσα,
αρκεί να μου το τάξετε
σε τούτη δω τη σχόλη,
πως κάθε χρόνο θα ‘ρχεστε
να μου το φέρνετ’ όλοι».
Ευαγγελία Χ.Λιάπη