O Ιούνιος είναι συνδεδεμένος άρρηκτα με τον
Άγιο Γιάννη το Βαπτιστή, τον οποίο ο λαός μας αποκαλεί Λιοτροπό, επειδή η εορτή
της γεννήσεως του Αγίου συμπίπτει με τις τροπές του ήλιου και το θερινό
ηλιοστάσιο. (24Ιουνίου)
Τον Άγιο Γιάννη τον αποκαλούν και Ριγανά γιατί πιστεύουν
ότι τις ημέρες αυτές τα βότανα έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.Από τα βότανα
ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τη ρίγανη.
Ανήμερα της γιορτής του Αγίου συνηθίζουν οι νοικοκυρές
αξημέρωτα να πηγαίνουν στην εξοχή και να συλλέγουν ρίγανη.
Τη ρίγανη αυτή τη δένουν σε ένα ματσάκι και την
τοποθετούν στην εξώπορτα του σπιτιού.
Εκεί την αφήνουν μέχρι την επόμενη χρονιά ώσπου να την
αντικαταστήσουν με φρεσκοκομμένη.Πιστεύουν ότι η ρίγανη που έχει συλλεγεί την
ημέρα του Αη Γιαννιού έχει τη δύναμη και διώχνει μακριά το κακό.
Αν τύχει και δεν βρουν ρίγανη συνηθίζουν για το καλό να
κρεμούν στην εξώπορτα του σπιτιού ένα ματσάκι με λυγαριά, φλισκούνι, αγκαθούρα
και λάπατο για προστασία.
Παραμονή του Αγίου Γιάννη στις 23 Ιουνίου καθώς
σουρουπώνει αφού μαζέψουν δεμάτια με ξερά χόρτα, αστιβιές και φρύγανα, ανάβουν
φωτιές στη μέση του δρόμου, κυρίως στα τρίστρατα και τοποθετούν στην πυρά και
το μαγιάτικο στεφάνι.
Στη συνέχεια αγόρια και κορίτσια πηδούν τις φωτιές για να
φύγουν οι αρρώστιες και οι κακοτυχίες.Πηδούν τις φωτιές για να φύγει το κακό
και νάχουν υγεία και καλή τύχη.
Από τις φωτιές που ανάβουν προς τιμή του Αη Γιάννη τον
αποκαλούν και Λαμπαδιάρη.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη