O κεντρικός ναός της Καλλιόπης είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο. Όταν όμως στα 1858 ο Alexander Conze επισκέφτηκε τη Καλλιόπη, είδε και επισκέφτηκε έναν άλλο ναό,το ναό της Αγίας Άννας.
Ο ναός της Αγίας Άννας ήταν ο ναός που βρισκόταν στο χριστιανικό κοιμητήριο της Καλλιόπης.
Εκεί ο Conze αναφέρει ότι αντίκρισε δυο σαρκοφάγους.
Ο ναός της Αγίας Άννας ήταν ο ναός που βρισκόταν στο χριστιανικό κοιμητήριο της Καλλιόπης.
Εκεί ο Conze αναφέρει ότι αντίκρισε δυο σαρκοφάγους.
Ο ναός προς τιμή του Αγίου Γεωργίου χτίστηκε εννιά χρόνια αργότερα στα 1867[1] με τη δωρεά ενός Λημνίου μετανάστη στη Ρωσία του Χατζηγιάννη.
Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική με εξωνάρθηκα. Μεταδίδεται ότι ο Τούρκος αγάς μόλις έμαθε ότι οι Χριστιανοί θα έχτιζαν ναό, πήγε στο τόπο καβάλα στο άλογο του και απαίτησε από τους εργάτες να σταματήσουν αμέσως οι εργασίες της ανοικοδόμησης.
Ενώ τους χτυπούσε με το μαστίγιο του ώστε να σταματήσουν, έπεσε κάτω στη γη ξερός.
Έτσι κανείς Τούρκος ξανά δεν εμπόδισε στους κατοίκους της Καλλιόπης ώστε να αποπερατώσουν το ναό.
Σύμφωνα με μια ανεπίγραφη επιγραφή του ναού πρωτομάστορας ήταν ο Παντελής Αλμπάνης.
Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική με εξωνάρθηκα. Μεταδίδεται ότι ο Τούρκος αγάς μόλις έμαθε ότι οι Χριστιανοί θα έχτιζαν ναό, πήγε στο τόπο καβάλα στο άλογο του και απαίτησε από τους εργάτες να σταματήσουν αμέσως οι εργασίες της ανοικοδόμησης.
Ενώ τους χτυπούσε με το μαστίγιο του ώστε να σταματήσουν, έπεσε κάτω στη γη ξερός.
Έτσι κανείς Τούρκος ξανά δεν εμπόδισε στους κατοίκους της Καλλιόπης ώστε να αποπερατώσουν το ναό.
Σύμφωνα με μια ανεπίγραφη επιγραφή του ναού πρωτομάστορας ήταν ο Παντελής Αλμπάνης.
ΠΡΟΤΩ ΜΑΣΤ
ΟΡΗΣ.ΠΑΤΙΛΙ..Ζ.ΑΛΠΑΝ
ΟΡΗΣ.ΠΑΤΙΛΙ..Ζ.ΑΛΠΑΝ
Το τέμπλο του ναού κοσμείται από εικόνες που έχει αγιογραφήσει ο Ίμβριος Ευστρ. Χαιμαντέ.
Οι Τούρκοι που ζούσαν εκείνα τα χρόνια (γύρω στα 1860) στη περιοχή λαχτάρησαν όταν κατά τη περίοδο που οι μουσουλμάνοι εορτάζουν το ραμαζάνι Καλλιοπίτες πήγαν και τους έκλεψαν τα άλογα όταν αυτοί είχαν πάει στο τζαμί στον Άγιο Υπάτιο.
Επειδή όμως δεν είχαν οι Καλλιοπίτες τι να τα κάνουν και που να τα κρύψουν, πήγαν στη συνέχεια στην παραλία του Κέρους, στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου και τα άφηναν να τρέχουν ανά ομάδες.
Από αυτό το γεγονός γεννήθηκαν στην Καλλιόπη οι ιπποδρομίες γύρω στα 1860.
Οι Τούρκοι, όσοι στην αρχή έφερναν αντιρρήσεις ταλαιπωρήθηκαν πολύ από τον Άγιο. Λένε πως τα βράδια πήγαινε ο Άγιος και τους έδερνε.
Έτσι δεν έφερναν πια αντιρρήσεις αλλά συμμετείχαν και οι ίδιοι στους αγώνες για να τιμήσουν τον Άγιο τον οποίο και οι ίδιοι ευλαβούντο.
Στους αγώνες συμμετείχαν Έλληνες και Τούρκοι αναβάτες με τα άλογα τους. Από τότε καθιερώθηκε στις 23 Απριλίου την ημέρα της γιορτής του Αγίου να διεξάγονται οι ιπποδρομίες και οι συμμετέχοντες να βραβεύονται στο τέλος των αγώνων στο προαύλιο του ναού.
Οι καβαλάρηδες έχουν χαρακτηριστικό γνώρισμα ένα κόκκινο μαντήλι δεμένο στο λαιμό .
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Επειδή όμως δεν είχαν οι Καλλιοπίτες τι να τα κάνουν και που να τα κρύψουν, πήγαν στη συνέχεια στην παραλία του Κέρους, στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου και τα άφηναν να τρέχουν ανά ομάδες.
Από αυτό το γεγονός γεννήθηκαν στην Καλλιόπη οι ιπποδρομίες γύρω στα 1860.
Οι Τούρκοι, όσοι στην αρχή έφερναν αντιρρήσεις ταλαιπωρήθηκαν πολύ από τον Άγιο. Λένε πως τα βράδια πήγαινε ο Άγιος και τους έδερνε.
Έτσι δεν έφερναν πια αντιρρήσεις αλλά συμμετείχαν και οι ίδιοι στους αγώνες για να τιμήσουν τον Άγιο τον οποίο και οι ίδιοι ευλαβούντο.
Στους αγώνες συμμετείχαν Έλληνες και Τούρκοι αναβάτες με τα άλογα τους. Από τότε καθιερώθηκε στις 23 Απριλίου την ημέρα της γιορτής του Αγίου να διεξάγονται οι ιπποδρομίες και οι συμμετέχοντες να βραβεύονται στο τέλος των αγώνων στο προαύλιο του ναού.
Οι καβαλάρηδες έχουν χαρακτηριστικό γνώρισμα ένα κόκκινο μαντήλι δεμένο στο λαιμό .
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου