Το μετόχι της Πτέρις

Στα 1285 αναφέρεται για πρώτη φορά το μετόχι «η Πτέρις» σε απογραφικό πρακτικό.
Αργότερα το συναντάμε κι ως  «το Πτέριν» ή «η Φτέρις». Το μετόχι βρισκόταν κοντά στο σημερινό χωριό Τσιμάνδρια.

Το μονύδριο  που ήταν αφιερωμένο στον Αρχιστράτηγο των Άνω Δυνάμεων, στον Ταξιάρχη Μιχαήλ πρέπει, να υπήρχε από πολύ πιο παλιά, να είχε εγκαταλειφθεί για μια περίοδο και στα 1295, να επανδρώθηκε και πάλι. Σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο:

«...αποκατέστη και η μονή του Αρχιστρατήγου των Άνω Δυνάμεων η εις το Πτέριν διακειμένη...»

Εκτός από το ναό τον αφιερωμένο στον Ταξιάρχη, η μονή κατείχε αμπέλια ,χωράφια, μπαξέδες, νερόμυλο ,ιδιόκτητο λιμάνι καθώς και «το ευκτήριον της Οδηγητρίας, το εις το Ρεπανίδιον, με τον τόπο του».

Μια σειρά από αυτοκρατορικά χρυσόβουλα γνήσια και πλαστά, συνδέουν το μετόχι του Ταξιάρχη με τη μονή  της Πάτμου.

Στα 1325 το Πτέριον αναφέρεται ανάμεσα στα χωριά της Λήμνου που αποτελούν πατριαρχική εξαρχία.

Στα 1785 ο Choiseul-Gouffier σημειώνεται στο χάρτη του στη συγκεκριμένη θέση την ύπαρξη ενός μοναστηριού Couvent το σημειώνει και το οποίο δεν πρέπει να είναι άλλο από τη Φτέρι. 
Δυστυχώς όμως στα  1858 ο Conze βρήκε το μετόχι ερειπωμένο.

Ο Παπα Αγγελής Μιχέλης γράφει σχετικά: 
«Το μετόχιον τούτο [της Φτέρης], επί της εποχής του Κριμαϊκού πολέμου, το εδώρησαν οι Τούρκοι εις τον εκ Κάστρου πλοίαρχον Δενερίκον, διότι κατώρθωσε δις εξ Αιγύπτου να μεταφέρη σίτον εις τον τουρκικόν στρατόν, αυτός δε κατόπιν το επώλησεν εις τούς Κοντιατινούς».

Το μετόχι εγκαταλείφτηκε σταδιακά από τους μοναχούς. Το ίδιο και ο οικισμός της Πτέρις.
Οι πάροικοι μετακινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν σε γειτονικά χωριά.
Σήμερα μόνο το τοπωνύμιο υπάρχει καθώς και δυο ξωκλήσια στην περιοχή της Φτέρις, απομεινάρια του μοναστηριακού παρελθόντος της περιοχής .
Ευαγγελία Χ.Λιάπη