Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς & Δαμιανός οι Ρωμαίοι

Πρώτη Ιουλίου λίθοισιν  Ανάργυροι ήθλουν.

Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς[1] κι ο Δαμιανός γεννήθηκαν στη Ρώμη και ήταν αδέλφια.

Έζησαν κατά τον 3ο αιώνα στα χρόνια που αυτοκράτορας του ρωμαϊκού κράτους ήταν ο Καρίνος.

Σπούδασαν ιατρική κι  εξάσκησαν το επάγγελμα τους προσφέροντας αφιλοκερδώς[2] τις υπηρεσίες τους στον κόσμο. Για αυτό το λόγο κι η εκκλησία τους αποκαλεί Αναργύρους(=άνευ-αργυρίων, χρημάτων).

Τις υπηρεσίες τους οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός τις προσέφεραν τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα[3].

Επειδή η φήμη τους ως ιαματικοί γιατροί είχε εξαπλωθεί παντού οι άλλοι γιατροί της εποχής τους τους φθόνησαν και τους κατηγόρησαν στον αυτοκράτορα Καρίνο ότι χρησιμοποιούν τη μαγική τέχνη για να θεραπεύουν τους ασθενείς τους.

Οι Άγιοι παρουσιάστηκαν σιδηροδέσμιοι μπροστά στον αυτοκράτορα κι ενώ εκείνος τους απειλούσε ξαφνικά ο αυτοκράτορας στραβολαίμιασε κατά τρόπο που η κεφαλή του να είναι στραμμένη προς τα πίσω.

Οι Άγιοι προσευχήθηκαν στο Θεό κι ο αυτοκράτορας αμέσως θεραπεύτηκε.

Μετά από αυτό το γεγονός ο αυτοκράτορας διέταξε οι άγιοι Ανάργυροι να αφεθούν ελεύθεροι.

Ο κακός όμως συνέχισε να τους φθονεί.Έτσι τύφλωσε από ζήλεια, φθόνο και υπερηφάνεια το δάσκαλό[4] τους στην Ιατρική και αφού στους προσκάλεσε στο βουνό για να τους δείξει κάποια θεραπευτικά βότανα τους σκότωσε με λιθοβολισμό.

Οι Ρωμαίοι Ανάργυροι  Κοσμάς και Δαμιανός μαρτύρησαν το 284 στη Ρώμη. Η μνήμη τους εορτάζεται την 1^η Ιουλίου.

Στη Λήμνο τιμούνται και εορτάζονται κυρίως οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, οι υιοί της Θεοδότης.Θεράποντες ιατροί κι αυτοί και πολύ θαυματουργοί.

Οι  Άγιοι   Ανάργυροι οι οποίοι κατάγονται από την Ασία πέθαναν ειρηνικά και ενταφιάσθησαν σε ένα τόπο που αποκαλείται Φερεμά.

Η μνήμη τους τιμάται την 1^η Νοεμβρίου.

Ευαγγελία Χ.Λιάπη

---

[1] Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή παράδοση καταγράφεται και το όνομα Κόσιμο.

[2] Δωρεάν έλαβαν και δωρεάν έδιναν» τη θεραπεία σε σωματικές και ψυχικές ασθένειες, μηδέν άλλο πράγμα γήινον λαμβάνοντες αναφέρει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
ει μή μόνον μισθόν της Ιατρείας ζητούντες το να πιστεύωσιν εις τον Χριστόν οι ιατρευόμενοι

[3] Μετήρχοντο λοιπόν την ιατρικήν τέχνην, ανθρώποις και κτήνεσι τάς ιάσεις παρέχοντες.

[4] Ένα διδάσκαλον κακόγνωμον και φθονερόν όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος.