Το Μπαλουκλί ,Τα ψάρια της Ζωοδόχου Πηγής

Σαράντα μέρες πολεμά ο Μωχαμέτ να πάρη την Πόλη την μεγάλη.
Σαράντα μέρες έκαμεν ο 'γούμενος το ψάρι στα χείλη του να βάλη.
Απ' τες σαράντα κι ύστερα, πεθύμησε να φάγη τηγανισμένο ψάρι.
– Αν μας φυλάγ' η Παναγιά καθώς μας'ε φυλάγει, την Πόλη ποιος θα πάρη;

Ρίχτει τα δίχτυα στον γιαλό, τρία ψαράκια πιάνει,– Θεός να τα βλογήση!
Το λάδι βάλλει στην φωτιά μες στ' αργυρό τηγάνι, για να τα τηγανίση.
Τα τηγανίζ' από την μια, και πά' να τα γυρίση κι από το άλλο μέρος.
Ο παραγιός του βιαστικά πετά να του μιλήση, και τάχασεν ο γέρος!
 
– Μην τηγανίζης, γέροντα, και μόσχισε το ψάρι στην Πόλη την μεγάλη!
 Την Πόλη την εξακουστή οι Τούρκοι έχουν πάρει, μας κόβουν το κεφάλι!
– Στην Πόλη Τούρκου δεν πατούν κι Αγαρηνού ποδάρια! Με φαίνεται σαν ψεύμα!
Μ' αν είν' αλήθεια το κακό, να σηκωθούν τα ψάρια να πέσουν μες στο ρεύμα!
 
Ακόμ' ο λόγος βάσταγε, τα ψάρι' απ' το τηγάνι, την μια μεριά ψημένα,
πηδήξανε κι επέσανε στης λίμνης την λεκάνη,γερά, ζωντανεμένα.
Ακόμ' ώς τώρα πλέουνε, κόκκιν' από το μέρος, όπου τα είχε ψήσει.
 Φυλάγουν το Βυζάντιο ν' αναστηθή κι ο γέρος να τ' αποτηγανίση.
Γεώργιος Βιζυηνός

Άγιος Θωμάς Καμίνια

Στα ρίζα του όρους Παραδείσι το 19 ^ο αιώνα υπήρχε ένα ξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο και Απόστολο Θωμά.

Το ξωκλήσι αυτό ήταν το μοναδικό ξωκλήσι της Ανατολικής Λήμνου το οποίο ήταν αφιερωμένο στον μαθητή του Ιησού, στον Άγιο Θωμά.Ιδιοκτήτης του ναού στα 1920 ήταν ο Ιωάννης Τ.Δουκαρέλλης. Ο ναός βρισκόταν μέσα  στο κτήμα του έκτασης περί τα 100 στρέμματα.

Ο ναϊσκος του Παραδεισιού  είχε χτιστεί πάνω σε ερείπια αρχαίου ναού.Πολλά από τα δομικά υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί στην ανέγερση του ναού ήταν από τον αρχαίο ναό.Οι διαστάσεις του ναϊσκου του Αγίου Θωμά ήταν 7_Χ3.

Μέσα στο ιερό του ναού αντί για Αγία Τράπεζα υπήρχε  αρχαίος βωμός.

O ναός του Αγίου Θωμά λειτουργούσε στα χρόνια της τουρκοκρατίας.Οι Οθωμανοί Τούρκοι σύμφωνα με την τοπική παράδοση φοβόντουσαν πολύ τον Άγιο Θωμά για αυτό και απέφευγαν να πλησιάσουν την περιοχή.

Το ξωκλήσι μετά το θάνατο του Ιωάννη Τ.Δουκαρέλλη (1922) δεν επισκευάστηκε κι έτσι με την πάροδο του χρόνου εγκαταλείφθηκε και ερήμωσε.

Πολλά από τα αρχαία μέλη που υπήρχαν στη λιθοδομή του ναού χρησιμοποιήθηκαν από τους κεχαγιάδες της περιοχής στη λιθοδομή των μαντρών τους.

Σιμά στα ερείπια του ναού υπάρχει πηγάδι με αγίασμα πλαισιωμένο από μεγάλες και μικρές λίθινες  γούρνες.Τελευταία ελάχιστες από αυτές τις γούρνες έχουν απομείνει.

Σήμερα στην περιοχή  χρησιμοποιείται μόνο το τοπωνύμιο Άγιος Θωμάς ενώ ακόμα και πολλοί ντόπιοι συγχέουν το τοπωνύμιο με το ναό του Αγίου Αλεξάνδρου που υπάρχει στην περιοχή και νομίζουν πως εκείνο είναι το ξωκλήσι του Αγίου Θωμά.

Ευαγγελία Χ.Λιάπη