Ο Άγιος Ονούφριος της Φυσίνης

Το ξωκλήσι βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό της Φυσίνης και είναι αφιερωμένο σε μια από τις μεγαλύτερες ασκητικές μορφές της Ορθοδοξίας,τον Άγιο Ονούφριο τον Αιγυπτιώτη, ο οποίος έζησε για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια ως ερημίτης μέσα σε μια σπηλιά[1].

Πρόκειται για ένα πολύ παλιό ξωκλήσι το οποίο έχει αναπαλαιωθεί εκ βάθρων πολλές φορές.Πρόσφατα άλλαξαν τη στέγη του ναού.

Το ξωκλήσι του Αγίου Ονουφρίου είναι ιδαίτερα φροντισμένο και τα καντήλια του είναι σχεδόν πάντα αναμμένα χάρη στη μικρή απόσταση που απέχει από το χωριό.

Στο παλαιό γαλάζιο ξύλινο τέμπλο ξεχωρίζουν οι εικόνες της  Παναγίας,του Ιωάννη του Προδρόμου  και του Αγίου Ονουφρίου.

Η εικόνα της Θεοτόκου  είναι η Γλυκοφιλούσα.Παλαιά αχρονολόγητη κι ανυπόγραφη εικόνα, ξεχωρίζει για την ωραιότητα της Θεοτόκου με τους μεγάλους εντυπωσιακούς οφθαλμούς, τα μικρά σφικτά χείλη και τη χρωματική παλέτα του αγιογράφου.

Η εικόνα του Ιωάννη του Προδρόμου είναι μια παλαιά αχρονολόγητη κι ανυπόγραφη εικόνα,έργο διαφορετικού αγιογράφου από εκείνου που φιλοτέχνησε τη «Γλυκοφιλούσα».

Πρόκειται για μια εικόνα αυστηρή,μοναστηριακή.Ο αγιογράφος υπερτονίζει την ασκητική φυσιογνωμία του Ιωάννη του Προδρόμου.

Δίπλα στον Ιωάννη υπάρχει η εικόνα του Αγίου Ονουφρίου.Πρόκειται για μια νεότερη εικόνα του 1970.Η εικόνα είναι σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή δωρεά του Δημοσθένους Λουλάμη.Η γαλήνια μορφή του ασκητή κι η μακριά λευκή γενειάδα αποτελούν τα ξεχωριστά στοιχεία της αγιογραφίας.

 Ο Άγιος Ονούφριος θεωρείται προστάτης τόσο όσων κινδυνεύουν από θαλασσοταραχή, από κακό δικαστή αλλά και βασανίζονται από στεναχώριες. [2]

Ευαγγελία Χ.Λιάπη

---

[1] Τον Άγιο Ονούφριο βρήκε μέσα σε μια σπηλιά ο Άγιος Πανφούτιος.Ήταν σε προχωρημένη ηλικία, ωχρός, καταβεβλημένος, γυμνός με μια κατάλευκή γενειάδα η οποία έφθανε μέχρι το πάτωμα.Ο Άγιος Ονούφριος τον ενημέρωσε πως ο Θεός τον έστειλε για να τον ενταφιάσει.Ο Άγιος Πανφούτιος αναφέρει ότι λιοντάρια έσκαψαν για τον τάφο του Αγίου Ονουφρίου.

[2] «Καὶ ὅστις εὑρεθῆ εἰς κίνδυνον θαλάσσης ἢ εἰς θυμὸν δικαστοῦ ἢ εἰς ἄλλην τινὰ στενοχωρίαν, καὶ Σὲ ἐπικαλεσθῇ λέγων· Παντοδύναμε Κύριε, διὰ πρεσβειῶν τοῦ δούλου σου Ὀνουφρίου ἐλέησόν με, παρακαλῶ τὴν βασιλείαν Σου, καθὼς μοῦ ἔταξες ἐπάκουσον  τῆς δεήσεως αὐτοῦ. Κύριε εἰς χεῖρας Σου παρατίθημι τὸ πνεῦμά μου».